میترسم از بعضی آدم ها

ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻭﺳ♥ــﺘـﺖ ﺩﺍﺭﻧد ، 

ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﺭﻫﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ

ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﺩﻟـ♥ﺖ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ ، 

ﻓﺮﺩﺍ ﺑﯿﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻗﻀﺎﻭﺗﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ !

ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻟــ♥ــﺒﺨﻨﺪﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ،

 ﻓﺮﺩﺍ ﺧﺸﻢ ﻭ ﻗﻬﺮ و نامهربانیﺷﺎﻥ را !

ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻗﺪﺭﺷﻨﺎﺱ ﻣﺤــ♥ـﺒﺘﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ، ﻓﺮﺩﺍ ﻃﻠﺒﮑﺎﺭ ﻣﺤﺒﺘﺖ !

ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ تعریفــ♥ـ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺮﺵ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ، 

ﻓﺮﺩﺍ ﺳﺨﺖ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻨﺖ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ !

تقدیم به کسی که برای رفتنم لحظه شماری میکند

نمي دونم از كجا شروع كنم؟
از خوبيت از اميدت از حرفهاي پر از ماهت يا از چشات كه من’ كشته حتي از عصبانيتت چون اونم برام غنيمته كاش بدوني كه چه قدر دوستت دارم كاش بدوني ارزشت بيشتر از اين حرفهاست تو برام مثل باروني كه برام هميشه سبكي مياره مثل بارون از آسمون به دل عاشق من مي باره مثل بارون صدات براي دل آدمي آرام و نرمه چه خوبه بودنت چه خوبهه احساست و حتي لمس كردنت انقدر دوست دارم به اون شونه هات سرم’ بزارم’ حرفهاي دلم’ بهت بگم باهات گريه كنم باهات بخندم و هر لحظه به چشماي پر مهرت نگاه كنم چون اون چشمات من’ به زندگي بيشتر وابسته مي كنه. هر موقع صداي قشنگت’ مي شنوم دلــــم مي لرزه يه جوري اروم و هيجان زده ميشم از خودم از بودنم جدا ميشم و خودم’ به تو ميسپارم اگه تو دلم باشي باور نميكني ميگي اين دل هموني كه فكر ميكنم دوستم نداره ولي كاش از چشام بخوني كه حتي بودنت گفتنت خواستنت و همه چيزت برام از همه كس باارزش تر. مي دوني ، زندگي من مثل يه كاغذ سياه كه تو نقطه ي سفيدش هستي و هر لحظه كه عشق من به تو زياد مي شه اون نقطه به اوج خود مي رسه و بزرگتر مي شه و زندگي يه رنگ ديگه با تو مي گيره هيچ كس تو رو از من نمي تونه بگيره حتي خودت چون اسمت ، عشقت و بودنت تو دلم حك شده و محاله كه پاك شه يعني خودم هم نمي زارم پاك شه عشقت بـــــرام مثل گلهاي بهاري هر روز تازه تر مي شه به جاي اينكه تكراري شه هر روز بوي قشنگتري به خودش مي گيره عشقت برام خيلي تازه و تازه تر هست مثل بوي بارون مثل بوي ياسمن انقدر از ته دل نفس مي كشم تا بيشتر به بودنت و عشقت معتاد بشم.
اما...

عزیزترینم، بهترینم، پاره وجودم، سلام و هزاران سلام و درود بر روی ماه تو.

یک شاخه رز تقدیم تو باد                                                   رقصیدن شاخ بید تقدیم تو باد

تنها دل ساده ای است دارائی من                                        آنهم شب عقد و عید تقدیم تو باد

می خواهم بنویسم و با زبان قلم،جلوه ای از احساسات عاشقانه ام را به محبوبۀ دلم ابراز کنم!

من و تو یعنی عشق،عشق یعنی ما،ما یعنی یک دنیا خوشبختی!

تو یعنی بهترین،زیباترین، لایق ترین...

تو یعنی برای من، برای قلبم، تا ابد و برای همیشه...

من و تو باهم یعنی یک قصه بی پایان...

من برای تو، تو برای من، ما برای هم، چقدر قشنگ است این عشق من و تو؟!

تو گل من، من باغبان تو، تو دریای من، من ساحل تو...

تو طلوع من، من وجود تو،تو نفس من،من هوای تو...

تو باران من،من سرپناه تو، تو مهتاب من، من آسمان تو...

خیلی عزیزی برایم. باور کنی، باور نکنی برایت می میرم!

بیا در میان عاشقان بهترین باشیم، ما می توانیم عاشق ترین باشیم...

بیا در میان عاشقان دیوانه ترین باشیم، ما می توانیم برترین باشیم...

تو دنیای منی، من دیوانه تو، تو لیلای منی، من مجنون تو...

من و تو در میان عاشقان عاشقترینیم، من و تو از عشق بالاترینیم...

عشق بدون تو عشق نیست، این زندگی بدون تو، زیبا نیست...

با تو شادم،بی تو پریشانم،با من بمان تا همیشه لبخند عشق بر روی لبانم باشد.

زیباترین لحظه زندگی ام با تو، قشنگترین خاطره هایم در کنار تو، زندگی ام، عشقم، نفسم فقط تویی!

این همه احساس عاشقانه و خالصانه، تقدیم به تو، این قلب کوچک و بی طاقتم فدای تو، بی نهایت عشق و محبت برای تو...

و در یک کلام که زبان قال و حالم به آن مترنّم است:

تو را در قلب شعرم می گذارم                                             به دست باد و باران می سپارم

تمام شعر منی یک جمله بشنو                                           تو را تا بی نهایت دوست دارم

زن و شوهر جوانی سوار برموتورسیکلت در دل شب می راندند. آنها از صمیم قلب یکدیگر را دوست داشتند. زن جوان: “یواشتر برو من می ترسم” مرد جوان: نه، اینجوری خیلی بهتره! زن جوان: “خواهش می کنم، من خیلی میترسم.” مردجوان: “خوب، اما اول باید بگی دوستم داری!” زن جوان: “دوستت دارم، حالا میشه یواشتر برونی؟” مرد جوان: “مرا محکم بگیر” زن جوان: “خوب، حالا میشه یواشتر؟” مرد جوان: “باشه، به شرط این که کلاه کاسکت مرا برداری و روی سرت بذاری، آخه نمی تونم راحت برونم، اذیتم می کنه.”

روز بعد روزنامه ها نوشتند برخورد یک موتورسیکلت با ساختمانی حادثه آفرید. در این سانحه که بدلیل بریدن ترمز موتور سیکلت رخ داد، یکی از دو سرنشین زنده ماند و دیگری در گذشت.

مرد از خالی شدن ترمز آگاهی یافته بود پس بدون این که زن را مطلع کند با ترفندی کلاه کاسکت خود را بر سر او گذاشت و خواست برای آخرین بار دوستت دارم را از زبان او بشنود و خودش رفت تا او زنده بماند و این است عشق واقعی!

سلام ای چشم بارانی ! پناهم می دهی امشب ؟
سوالم را که می دانی ! پناهم می دهی امشب ؟
.
منم آن آشنای سالیان گریه و لبخند
و امشب رو به ویرانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
میان آب و گل رقصان ، میان خار و گل خندان
در آن آغوش نورانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
دل و دین در کف یغما و من تنها و من تنها…
در این هنگام رو حانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
به ظلمت رهسپار نور و از میراث هستی دور
در آن اسرار پنهانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.
رها از همت بودن ، رها از بال و پر سودن
رها از حد انسانی ، پناهم می دهی امشب ؟
.

نگاهت آشنا با دل ، کلامت گرمی محفل
تو از چشمم چه می خوانی ؟ پناهم می دهی امشب ؟
.

عشقم بهم گفت آرزو دارم واسم دعا کنی

شب و روز با چشم گریون دعایش کردم

عشق رازی است مقدس

عشق موهبتی است الهی

عشق راز زندگی است

عشق یعنی بودن

عشق یعنی با هم بودن

عشق یعنی ما

عشق یعنی من یعنی تو